Γκριμάλντι, άνθρωπος του-

Ανθρώπινη φυλή της παλαιολιθικής εποχής. Ονομάστηκε έτσι από την τοποθεσία κοντά στην οποία βρέθηκαν ανθρώπινα λείψανα μεγάλης ανθρωπολογικής αξίας. Η φυλή του α. του Γ. αντιπροσωπεύεται από τους σκελετούς μόνο δύο ατόμων, ενός αγοριού και μιας ηλικιωμένης γυναίκας, που τους ανακάλυψε ο Μ. ντε Βιλνέβ στο λεγόμενο σπήλαιο των παιδιών στις 3 Ιουνίου 1901 στα γεωλογικά στρώματα που αντιστοιχούν στην αρχαιότερη περίοδο της εποχής του ωρινάκιου. Πρόκειται για την αρχαιότερη ταφή που έγινε από ανθρώπους: οι σκελετοί βρέθηκαν πράγματι σε στάση κουλουριασμένη, με το κεφάλι προστατευμένο με μερικές πέτρες και ίχνη από καλύμματα της κεφαλής και βραχιόλια από κοχύλια. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει από επιστημονική άποψη η παρατήρηση ότι οι δύο σκελετοί του α. του Γ. έχουν τυπικά νεγροειδή χαρακτηριστικά γνωρίσματα: ανάστημα μάλλον ψηλό (1,60 μ. στη γυναίκα), μέλη αρκετά μακρά, ιδιαίτερα τα ακραία τμήματα τους (πήχης και κνήμη) σε σχέση με τους βραχίονες και τους μηρούς, σχήμα προσώπου κάπως προγναθικό, κρανίο στενό και ψηλό. Από τους σημερινούς όμως μαύρους, η φυλή του α. του Γ. διαφέρει ως προς την οδοντοστοιχία, που είναι εξαιρετικά πρωτόγονη, εξαιτίας των διαστάσεων των δοντιών τα οποία είναι πολύ μεγαλύτερα από τα δόντια που συναντά κανείς στις σημερινές μαύρες φυλές. Το ότι ο νεγροειδής αυτός πληθυσμός ήταν διαδεδομένος στην περιοχή της Μεσογείου κατά την ανώτερη παλαιολιθική εποχή αποδεικνύεται από τα πολυάριθμα αγαλμάτια, τις λεγόμενες στεατόπυγες Αφροδίτες, χαρακτηριστικές της ωρινακίου τέχνης, που αντιπροσωπεύουν γυναικείους τύπους όμοιους με εκείνους των σημερινών Oτεντότων της νότιας Αφρικής. Φαίνεται λοιπόν πιθανή κάποια σχέση μεταξύ των μεσογειακών αυτών πληθυσμών και του πληθυσμού της αφρικανικής ηπείρου.